Όντως πρόκειται για παραλλαγή του τίτλου του γνωστού βιβλίου του Richard P. Feynman. Αφορμή στάθηκε το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του καλού συναδέλφου Αντώνη Καλή που δημοσιεύθηκε στο προηγούμενο newsletter το οποίο με έκανε να αναζητήσω την πηγή της προβοκατόρικης δήλωσης (1), περί χαμένης επαναστατικής βάρκας, του τίτλου του.
Η εν λόγω βάρκα, σύμφωνα με τον ομιλητή Henrik von Scheel, δημιουργήθηκε το 2008 στη Γερμανία με κύρια υλικά το digitalisation, το digital transformation και αρκετό από internet of things. Η αποστολή της ονομάστηκε τέταρτη βιομηχανική επανάσταση και η βάρκα αναχώρησε το 2013. Υποψιάζομαι ότι το επιχειρηματικό και διοικητικό προσωπικό της χώρας μας εκείνη την εποχή ήταν απασχολημένο με ένα καράβι που βούλιαζε και δεν πρόλαβε να ανέβει σε καμία βάρκα. Άλλωστε εκεί ακριβώς παραπέμπει και η αναφορά του von Scheel στο «ταξίδι του ήρωα» που περιγράφει τη μοναδική οδό για την μετάβαση από την κανονικότητα στην παγκόσμια κυριαρχία μέσω της αβύσσου.
Ευτυχώς για εμάς, αφενός, δεν είναι η πρώτη επανάσταση που μας διέφυγε. Άλλωστε, η πρώτη ερμηνεία του όρου «επανάσταση» στην αγγλική γλώσσα είναι «περιφορά», στην προκείμενη περίπτωση γύρω από τον εαυτό μας. Όπως η ιστορία γράφεται από τους νικητές, έτσι και κάποιες τεχνολογικές καινοτομίες αναγορεύονται ως επαναστάσεις από τους πρωτοπόρους. Ο von Scheel εξηγεί τελικά ότι δεν πρόκειται για revolution αλλά για evolution η οποία έρχεται σε κύματα. Διανύουμε χρονικά το δεύτερο κύμα το οποίο σηματοδοτεί ευκαιρίες για τη διακυβέρνηση και τον δημόσιο τομέα και, αν κρίνω από το γεγονός ότι μόλις πριν μερικούς μήνες τα τηλεομοιότυπα σταμάτησαν να χρησιμοποιούνται ως μέσο επικοινωνίας από τις ελληνικές δημόσιες υπηρεσίες βρισκόμαστε σε καλό δρόμο (2) αν και οι περισσότεροι υπάλληλοι του ΕΦΚΑ δεν έχουν ακόμη πρόσβαση σε ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (3).
Αφετέρου, η ιστορία έχει δείξει ότι είμαστε πιο αποτελεσματικοί σε επαναστάσεις οι οποίες είναι δικής μας έμπνευσης και έχουν τη στήριξη ξένων δυνάμεων (π.χ. 1821, Euro2004). Ο von Scheel χαρακτηρίζει τους Έλληνες ως “thinkers” και “compulsive by design”. Μας συμβουλεύει να μην προσπαθήσουμε να ανταγωνιστούμε στην τεχνολογική καινοτομία, καθώς δεν έχουμε αντίστοιχη παράδοση, και να μην διανοηθούμε να ανταγωνιστούμε τους Γερμανούς στη βιομηχανία. Μας υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε πρώτοι ούτε στην παραγωγή φέτας (Δανία), ελληνικού γιαουρτιού (Ολλανδία) ή ελαιόλαδου (Ιταλία, Ισπανία) και εκεί είναι που πρέπει να αναπτύξουμε νέες δεξιότητες βασιζόμενοι στην τεχνολογία ως μέσο και όχι ως αυτοσκοπό. Μερικά από τα επιχειρηματικά μοντέλα που προτείνει σχετίζονται με τον πρωτογενή τομέα και με καινοτομίες στη συσκευασία τροφίμων και τις εφοδιαστικές αλυσίδες. Σπεύδω να ιδρύσω μια επιχείρηση queen bee licensing πριν δημοσιευθεί αυτό το άρθρο αλλά είμαι σχεδόν βέβαιος ότι δεν θα προλάβω.
